Падрыхтавана Офісам па правах людзей з інваліднасцю
Маніторынг зваротаў грамадзян
Перыяд: лістапад 2012
За перыяд з 1 кастрычніка па 30 кастрычніка 2012 года ў ППУ "Офіс па правах людзей з інваліднасцю" паступіла 43 звароты грамадзян, з якіх 5 - гэта звароты, якія паступілі непасрэдна ў выглядзе пытанняў на сайт.
29 зваротаў было прынята да дэталёвага разгляду юрыстам Офіса па правах людзей з інваліднасцю.
Звярнуліся грамадзяне (у лічбах):
Жанчыны: 14
Мужчыны: 15
З 1 групай інваліднасці: 8
З 2 групай інваліднасці: 13
З 3 групай інваліднасці: 4
Без групы інваліднасці: 2
Дзеці:
З 4 ступенню страты здароўя: 1
З 2 ступенню страты здароўя: 1
Звароты, якія знаходзяцца на разглядзе: 5
Звароты з г. Мінска: 17
Звароты з рэгіёнаў: 12
Зроблены запыты, звароты, хадайніцтвы ў дзяржаўныя органы: 4
У справаздачным перыядзе разгледжана:
1.Звароты, якія тычацца працы і занятасці: 6
2. Звароты, якія тычацца дастатковага жыццёвага ўзроўню і сацыяльнай абароны (у тым ліку асноўныя правы і льготы, пенсійнае забеспячэнне, пытанне догляду за інвалідам 1 групы): 6
3. Звароты, якія тычацца здароўя (уключаючы ўстанаўленне групы інваліднасці): 4
4. Звароты, якія тычацца даступнасці (уключаючы жыллёвыя пытанні, пытанне выкліку натарыуса на дом да інваліда): 6
5. Звароты, якія тычацца абілітацыі і рэабілітацыі: 3
6. Звароты, якія тычацца індывідуальнай мабільнасці: 2
7. Звароты, якія тычацца самастойнага ладу жыцця і ўцягнутасці ў мясцовую супольнасць (у тым ліку пытанне аднаўлення дзеяздольнасці): 1
Звароты, па якіх грамадзяне атрымалі адмову: 1 (пытанне па гаспадарчым праве).
Найбольшая колькасць зваротаў за справаздачны перыяд утрымлівала пытанні дастатковага жыццёвага ўзроўню і сацыяльнай абароны, працы і занятасці, а таксама пытанні даступнасці.
Прыкладам звароту, датычнага індывідуальнай мабільнасці, можа служыць зварот грамадзяніна М. (якому раней быў устаноўлены дыягназ "эпілепсія", аднак некалькі гадоў прыступаў у яго не было) з пытаннем пра супрацьпаказанні да кіравання механічным транспартным сродкам (без права найму, з колькасцю месцаў для сядзення, акрамя месца кіроўцы, кратнаму 8).
Гэтае пытанне ўрэгулявана пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 28 красавіка 2008 г. N 78 "Аб пералiку захворванняў і проціпаказанняў, якія перашкаджаюць кіраванню механічнымі транспартнымі сродкамі, ..." (далей - пастанова № 78).
У адпаведнасці з п. 11/03 пастановы № 78 пры эпілепсіі, роўна як і пры эпілептычным сіндроме, грамадзяне, якія пакутуюць на іх, не дапускаюцца да кіравання транспартным сродкам. Такім чынам, "пры эпілептычнай рэакцыі (гіпаглікемічны стан, разрад электрычнага току і іншыя), адсутнасці паўторных прыступаў на працягу 2 гадоў, што павінна быць пацверджана дынамічным медыцынскім наглядам, пытанне аб допуску да кіравання вырашаецца індывідуальна пасля поўнага клінічнага абследавання".
Варта адзначыць, што ў выпадку пастаноўкі дыягназу на падставе адзіночнага прыступу ў дзіцячым узросце і пры адсутнасці паўторных прыступаў на працягу 5 гадоў і больш, што павінна быць пацверджана доўгім дынамічным медыцынскім наглядам, якія дазваляюць лічыць дыягназ "эпілепсія" недастаткова абгрунтаваным, у парадку індывідуальнага падыходу магчыма зняцце дыягназу пасля поўнага клінічнага абследавання ў РНПЦ неўралогіі і нейрахірургіі, НДІ медыка-сацыяльнай экспертызы і рэабілітацыі. Калі дыягназ "эпілепсія" прызнаны неабгрунтаваным і пацыент прызнаны здаровым, пацвярджэннем гэтага павінна быць адсутнасць артыкула ў ваенным білеце па гэтым захворванні. Пры выяўленні на электраэнцэфалаграме сутаргавай гатоўнасці мозгу ў асобаў, якія не мелі раней параксізмальных станаў, - дынамічнае медыцынскае назіранне 2 гады. Простая форма мігрэні - дапускаюцца да кіравання, мігрэнь з аўрай - дапускаюцца да кіравання пры адсутнасці прыступаў на працягу 2 гадоў пасля правядзення абследавання, уключаючы кампутарную тамаграфію (магнітарэзанансную тамаграфію) галаўнога мозгу.
Звароты, якія тычацца дастатковага жыццёвага ўзроўню і сацыяльнай абароны. Грамадзянка С. звярнулася ў Офіс з пытаннем - ці мае права яе 82-гадовая маці, што пражывае ў цяперашні час у Мінску (не з'яўляецца інвалідам), якую яны забралі з вёскі, карыстацца паслугамі спецыяльнага аўтатранспарту "Сацыяльная служба".
У горадзе Мінску і Мінскім раёне транспартныя паслугі спецыяльным аўтатранспартам "Сацыяльная служба" аказваюцца ў адпаведнасці з рашэннем Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў ад 24 лістапада 2010 г. N 78 "Аб зацвярджэннi праграмы развіцця сацыяльнага абслугоўвання у горадзе Мінску на 2011 - 2015 гады" штодня ў межах г. Мінска і Мінскага раёна з 8.00 да 20.00 (аўтамабілі могуць працаваць у іншы час на працягу 12 гадзін) як на бясплатнай аснове, так і на ўмовах частковай аплаты.
На бясплатную дастаўку маюць права разлічваць:
· Інваліды I групы,
· Інваліды-калясачнікі,
· Дзеці-інваліды да 18 гадоў,
· Непрацуючыя інваліды II групы старэйшыя за 70 гадоў, памер пенсіі якіх не перавышае 1,5 БПМ.
На ўмовах частковай аплаты (у памеры 15 працэнтаў базавай велічыні) на момант звароту такім правам могуць скарыстацца - непрацуючыя інваліды II групы старэйшыя за 70 гадоў, памер пенсіі якіх перавышае 1,5 БПМ, ва ўстановы аховы здароўя, аптэкі, на аб'екты гандлю па рэалізацыі прамысловых і гаспадарчых тавараў, аб'екты культуры і масавага адпачынку (музеі, тэатры, кінатэатры, выставачныя павільёны, цыркі і іншыя), у аздараўленчыя і рэабілітацыйныя комплексы і цэнтры, на аб'екты бытавога абслугоўвання, у жыллёва-камунальныя службы, арганізацыі, якія забяспечваюць энерга-, газа- , водазабеспячэнне, дзяржаўныя натарыяльныя канторы (да прыватных натарыусаў), юрыдычныя кансультацыі, на аўта-і чыгуначныя вакзалы, у аэрапорты, банкі, арганізацыі сувязі, месцы правядзення культурна-масавых, відовішчных і спартыўных мерапрыемстваў, ва ўстановы прафесійна-тэхнічнай, сярэдняй спецыяльнай або вышэйшай адукацыі (для навучэнцаў у завочнай, у тым ліку дыстанцыйнай, форме атрымання адукацыі), на могілкі і назад да месца жыхарства; дастаўкі ў органы па працы, занятасці і сацыяльнай абароне, іншыя дзяржаўныя органы, тэрытарыяльныя цэнтры сацыяльнага абслугоўвання, адміністрацыйныя будынкі і назад да месца жыхарства; дастаўкі інвалідам I групы і інвалідам-калясачнікам тэхнічных сродкаў рэабілітацыі і г.д.
